Warto uzmysłowić sobie, że dzieci to świetni obserwatorzy. Pochłaniają ogromne ilości informacji, ale często nie potrafią ich odpowiednio zinterpretować. Dlatego tak ważne jest, by rodzice towarzyszyli dziecku w jego podróży poznawania świata i cierpliwie odpowiadali na jego pytania. Nie inaczej jest w przypadku uczenia się zachowań wobec drugiego człowieka. Dziecko obserwuje swoich rodziców - jeśli dochodzi między nimi do spięć, a problemy rozwiązywane są nie na drodze dialogu, lecz wzajemnych pretensji, istnieje duże prawdopodobieństwo, że tak samo postępować będzie ich pociecha. Jeśli w telewizji emitowana będzie bajka, w której jedno dziecko popchnie drugie uzyskując w ten sposób przewagę, siedzący przed telewizorem maluch może nie dostrzec niczego niewłaściwego w takim zachowaniu (oglądając wieczorynkę bez rodziców, może nie zrozumieć przekazu filmu i nie odróżnić dobrych sposobów postępowania od tych złych).
źrodło: drmontedavenport.com
W takiej sytuacji powinien wkroczyć rodzic i wytłumaczyć synowi bądź córce, dlaczego nie należy postępować w taki sposób, jak chłopiec z dobranocki. Taka rozmowa pozwoli dziecku uporządkować sobie zdobyte wiadomości. A każda kolejna, pomoże mu w rozróżnianiu tego co właściwe od tego, co naganne.
Nie zawsze jednak rodzice mają możliwość spędzania z dzieckiem wystarczającej ilości czasu. Zdarza się, że złe nawyki już się ukształtowały. Co wtedy? Nie należy zwlekać, bo brak reakcji może tylko ugruntować to, co trzeba jak najszybciej zmienić.
Najlepiej takim zmianom służy praca dziecka w grupie rówieśników. Poradnie psychologiczne często organizują specjalne warsztaty dla najmłodszych, na których dzieci uczą się tych właściwych metod nawiązywania wzajemnych relacji, a poprzez zabawę, dowiadują się też czym jest empatia, odpowiedzialność, a także asertywność. Tego typu warsztaty organizuje również warszawska Poradnia Strumień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz